نگرانی در مورد مقاوم شدن داروهای ایدز
ظهور داروهای قوی در اواسط دهه ۱۹۹۰ باعث افزایش قابل ملاحظه ای در بقای بیماران HIV شد که به داروها دسترسی داشتند.
اما تیمی از کارشناسان در حال حاضر هشدار می دهند که باتوجه به افزایش جهانی نگران کننده مقاومت HIV به داروهای ضد رتروویروسی (ART) بیماری عالم گیر اچ آی وی همچنان ادامه دارد و در معرض خطر گسترش است.
دکتر کریس بیرر، نویسنده اصلی مروری بر وضعیت مقاومت داروهای اچ آی وی جهانی، گفت: “روند کنونی در مقاومت دارویی اچ آی وی بسیار نگران کننده است. وی افزود: “میزان مقاومت در کودکان و نوزادانی که ART مصرف میکنند، بیشترین میزان را داراست، که یک نگرانی واقعی محسوب میشود، زیرا کودکان تقریبا در میان یک گروه سنی قرار دارند که در بسیاری از کشورهای در حال توسعه کمتر مورد توجه و تحت درمان قرار گرفته اند.”
بیرر استاد اپیدمیولوژی و همکارانش خاطر نشان کردند که تقریبا ۱۹٫۵ میلیون بیمار مبتلا به اچ آی وی – یا تقریبا نیمی از جمعیت جهانی اچ آی وی – در حال حاضر با ART درمان می شوند.
سازمان ملل متحد و سازمان بهداشت جهانی از بین بردن ایدز به عنوان تهدید کننده سلامت عمومی را تا سال ۲۰۳۰، مورد هدف قرار داده اند. برای این کار جهانی، هر دو سازمان میخواهند مطمئن شوند که ۹۰ درصد از همه افراد مبتلا به HIV در سال ۲۰۲۰ به ART دسترسی داشته باشند.
بیرر گفت: “این کار بسیار دشوار خواهد بود.”
سازمان بهداشت جهانی و کارشناسان مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ایالات متحده اذعان داشتند که اثربخشی ART به طور فزاینده در معرض خطر است، زیرا مقاومت در برابر داروهای ضد ویروسی از ۱۱ درصد در سال ۲۰۰۱ به ۲۹ درصد افزایش یافته است.
چرا؟ بررسی این تیم اشاره کرد که نقطه ضعف این مسئله پیروی نامطلوب از قوانین ART، عمدتا به دلیل آموزش نامناسب و دسترسی ناکافی به داروها است. پیروی ضعیف اجازه می دهد تا ویروس HIV جهش پیدا کند و مقاومت دارویی ایجاد شود.
برای مقابله با این مسئله، تیم تحقیقاتی، با سرعت بخشیدن به ظهور یک واکسن موثر و افزایش استفاده از ترووادا، تمرکز بیشتری را بر پیشگیری اختصاص دادند، این برنامه پیشگیری از اچ آی وی به عنوان PrEP نیز شناخته شده است. PrEP دو دارو ART (تنوفوویر و امتریسیتابین) را ترکیب میکند و مرکز کنترل بیماری ها می گوید که این برنامه می تواند تا ۹۰ درصد خطر عفونت HIV را کاهش دهد.
در عین حال، بیرر گفت، کسانی که قبلا آلوده شده اند اما هنوز تحت درمان قرار نگرفته اند باید به نوع جدیدی از کوکتل های ART دسترسی داشته باشند، از جمله داروهایی مانند دولوتگراویر که دارای “موانع ژنتیکی بالاتر برای مقاومت” هستند. بیرر میگوید، این اقدام به تنهایی، “احتمالا تأثیر مهمی بر روی سطوح مقاومت در کشورهایی که این مسیر را دنبال می کنند، خواهد داشت.”
در نهایت مقاومت دارویی ممکن است خطری برایPrEP را نیز ایجاد کند، هرچند برای زمانی که بیرر مقاومت PrEP را “بسیار نادر” توصیف می کند.
وی گفت: “ما باید در مورد این مسئله از دیدگاه مراقبت هشیار باشیم، اما کابران برنامه PrEP امروز باید با اعتماد کامل از رژیم ها پیروی کنند.”
بیرر و همکارانش بر نگرانی دیگری تاکید کردند: تهدید در حال ظهور از سوی دولت ایالات متحده برای کاهش ناگهانی هزینه های بهداشت جهانی.
وی گفت، “کاهش های پیشنهاد شده از سوی دولت ترامپ، تأثیر شدیدی بر برنامه های درمان اچ آی وی، به ویژه در فقیرترین و پرطرفدارترین کشورهای آفریقا و البته در جوامع فقیر در ایالات متحده خواهد داشت.”
بیرر افزود، “مجلس تا کنون برای این کاهش ها مقاومت کرده است، و ما فقط می توانیم امیدوار باشیم که آنها به اولویت بندی حمایت هایی که ما برایکنترل نهایی بیماری ایدز نیاز داریم، ادامه میدهند.”
دکتر آنت سوهن، از بخش تحقیقاتی سازمان جهانی حمایت از ایدز amfAR، گفت که او “با نگرانی نویسنده (بیرر) در مورد روند فعلی مقاومت دارویی و توصیف او از این مسئله به عنوان هشدار، موافق است”.
سون در بانکوک مستقر است و به عنوان معاون رئیس سازمان جهانی برنامه های amfAR فعالیت می کند.
وی گفت، “برای دستیابی به موفقیت واقعی جهانی در جلوگیری از مقاومت، ما به ایجاد دسترسی به بهترین رژیم برای همه افرادی که مبتلا به اچ آی ویهستند، نیاز خواهیم داشت.” کاهش های پیشنهادی برای برنامه های اچ آی وی جهانی در این زمینه نگرانی اصلی هستند. ”
وی افزود: “با انجام این کار، ما مردم را در معرض خطر از دست دادن دسترسی به درمان و متوقف کردن داروهای خود قرار میدهیم، که منجر به شکست درمان، عفونت های جدید بیشتر HIV و افزایش مقاومت دارویی می شود”.
سوهن گفت: “به جای قطع بودجه فدرال برای تحقیق پیرامون HIV، ما به حمایت بیشتری برای پیاده سازی تحقیقات برای مطالعه در مورد نحوه بهینه ارائه خدمات آزمایش و درمان به روش های مقرون به صرفه نیاز داریم.”
این بررسی در شماره ۲۶ اکتبر مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شده است.
